Anne Bruggeman: Nieuwe voorzitter College van Bestuur van SaKS
Na zelf bijna 13 jaar directeur te zijn geweest binnen SaKS, neemt Anne Bruggeman, het stokje over van Helma van der Hoorn als voorzitter van het CvB. Eigenlijk niet als voorzitter, maar meer als ‘voortzetter’ is de rol die zij pakt. Anne: “Bij SaKS mag je worden wie je bent en dit gebeurt in een open en veilige omgeving. Ik voel mij hier thuis en schiet direct in de verbinding. Dat doe ik onbewust, ik ben oprecht nieuwsgierig naar mensen.”
‘Vertel eens... ik wil gewoon weten hoe het gaat’
Anne is gewoon Anne
In haar bestuursfunctie blijft Anne gewoon Anne: ondersteunend, motiverend, nieuwsgierig en vol vertrouwen in de mensen. Zij wil het vuurtje nog meer aanwakkeren dat je vanuit je intrinsieke motivatie ontwikkelt wat jij kunt bijdragen aan onze wereld. Zélf ergens naartoe willen werken, omdat jij voelt dat dit belangrijk voor je is. Anne: “Hierin ben ik graag de verbinder, degene die openstaat voor het gesprek en oprecht geïnteresseerd is in de ander. Daarom zeg ik vaak: vertel eens! Het maakt niet uit wie ik voor me heb; ik maak graag contact. Ik wil gewoon weten hoe het gaat en horen wat iemand nodig heeft. Dat is wie ik ben, ik speel geen rol, ik ben gewoon Anne.”
Rotte aardbeien gooien
In haar eigen jeugd heeft Anne op een school gezeten waar thematisch onderwijs al ‘hip’ was. Anne: “Het thematische onderwijs vond ik heel leuk, het werd echter uitgevoerd op traditionele wijze: luister naar de juf, armen over elkaar, voer die opdracht uit, doe dat... Ik was een kind dat veel op de gang stond, was rebels en stout. Vuurtje stoken in de zandbak, rotte aardbeien gooien naar auto’s, hutten bouwen in het duin, waar je niet mag komen. Ik wilde gewoon niet doen wat de juf zei als ik het nut er niet van inzag. En zo zie ik het nog steeds. Als een kind niet snapt, waarom hij iets moet doen, dan doet hij het niet. Laat een kind zelf aangeven wat hij wil doen, gééf die autonomie. Zoek samen naar oplossingen zodat het lukt. En kijk samen met de ouders naar hoe mooi het kind is, wat kan hij wel en wat heb je nodig om iets wél voor elkaar te krijgen.
Sturingsfilosofie
Anne: “Helma heeft een fantastische basis gelegd. Zij is de grondlegger van de sturingsfilosofie, wat inhoudt dat we uitgaan van relatie, competentie en autonomie, die in de juiste balans leiden tot intrinsieke motivatie: ik wil, ik kan en ik neem zelf de verantwoordelijkheid om te worden wie ik ben. Dat voelt heel vertrouwd voor mij en daarom haak ik ook zo aan op die rol van voortzetter. Haar sturingsfilosofie is heel duurzaam, dat zit ingeworteld in het systeem en de mensen bij SaKS. Hij is nog wel breekbaar, met name in het verbindende stuk. Daarin kunnen we nog veel doen. Het gaat heel erg over vertrouwen en ik ga mij inzetten op het gebied van relatie. Hierin kan ik het verschil maken. Ik hamer erg op de open verbinding met elkaar. Niet alleen de ‘papieren’ kwartaalrapportages, wat nu al gebeurt, maar het daadwerkelijk in gesprek gaan met elkaar: de dialoog. Ik wil naar de scholen en de mensen toe. Het zien, horen en voelen van mijn observaties. Nog meer naar boven krijgen waar wij met elkaar mee bezig zijn, zodat we nog meer van elkaar weten en leren.”
Een open boek
Anne woont in Castricum met haar drie zoons en heeft een vriend. Ze is actief. Houdt van golfen, wandelen met de hond in de duinen en vindt drie weken vakantie op de camping heerlijk. Dat ze zich ergens in vastbijt dat wellicht niet meteen haar eerst keuze is geweest zie je terug in haar keuze voor golf. Anne: “In het begin had ik een hekel aan golfen, maar ik heb het een kans gegeven. Het is heerlijk om alleen maar lekker bezig te zijn met een balletje. Het maakt mijn hoofd vrij om op nieuwe ideeën of moeilijke vraagstukken te kauwen. Daar kan ik dan weer wat mee.” Op de vraag ‘wat weten de mensen niet van je’ antwoordt Anne dat de mensen eigenlijk wel alles van haar weten. “En zo niet, vraag het mij. Ik ben een open boek.”