OUDERS OVER DE TOEKOMST


Christian, Saskia en Evelien over de maatschappij van morgen en het onderwijs van nu


Ouders Saskia, Christian en Evelien zijn nauw betrokken bij de scholen van hun kinderen. Ze zitten allemaal in de medezeggenschapsraad en praten daarin samen met leerkrachten over het beleid van school. Ook denken ze mee over de veranderende wereld waarin zij en hun kinderen leven.

“Bewegen naar individueel onderwijs”

Christian Schouten is vader van drie kinderen (4, 6 en 10 jaar), woont in Oudorp, werkt bij het ministerie van Financiën en is inmiddels een jaar of vier actief in de medezeggenschapsraad van De Regenboog. “Ik verdiep me graag in het onderwijs van mijn kinderen.”

Wat is belangrijk voor de kinderen van nu?

“Aandacht voor wat er speelt in de wereld. Sommige onderwerpen raken ze echt, zoals de vuurwerkbrand in Arnhem of de dieren in Australië. Via programma’s als het jeugdjournaal en klokhuis, en zeker ook op school ontdekken ze de wereld. Fantastisch om te zien.


Ook het ontwikkelen van 21ste-eeuwse vaardigheden vind ik belangrijk: mijn oudste maakt presentaties in PowerPoint en deelt haar kennis met haar klasgenoten. Die skills zijn nu veel belangrijker dan hoe ik vroeger een werkstuk of presentatie maakte: een boekje uit de bibliotheek overschrijven.”

Hoe denk je dat de toekomst van het onderwijs eruit ziet?

“Ik hoop dat we bewegen naar individueel onderwijs. Dat is eenvoudiger gezegd dan gedaan. Tijd is schaars in een klas met 28 leerlingen en één leerkracht. Maar het is toch eigenlijk te gek voor woorden dat alle kinderen langs dezelfde meetlat worden gelegd? Daarom hoop ik dat we het traditionele curriculum met dezelfde toets voor iedereen loslaten. Dromen mag altijd, toch?”

Bewust op social media

Van mij mag er meer aandacht zijn voor weerbaarheid op internet en sociale media. Toen wij op school zaten was dat nog niet nodig, maar nu zie je dat steeds meer kinderen tablets, smartphones of computers gebruiken. En op internet kan je behoorlijk wat troep vinden. Ik denk dat het goed is om te accepteren dat kinderen actief zijn in de digitale wereld. Aan ons als ouders en school de taak om ze goed voor te bereiden. Leer kinderen over de risico’s en maak ze bewust van wat ze posten.”

“Aandacht voor wat er speelt in de wereld. Sommige onderwerpen raken ze echt, zoals de vuurwerkbrand in Arnhem of de dieren in Australië."

“Haal de maatschappij de school in!”

Saskia Struik is moeder van Sem en Floortje en sinds drie jaar actief in de medezeggenschapsraad van ’t Baeken. “Ik heb bedrijfs- en onderwijskunde gestudeerd en werk als interim-hr-manager bij verschillende schoolbesturen. In de medezeggenschapsraad komt alles samen: ik kan meedenken, ben betrokken bij mijn kinderen en kan iets bijdragen vanuit mijn expertise.”

Welke dingen zijn volgens jou belangrijk in de maatschappij van morgen?

“Soft skills en leren leren. Laat kinderen maar op onderzoek uitgaan, geef ze vrijheid. In onze tijd moest je feiten opdreunen, nu moet je weten hoe je dingen opzoekt. De toekomstige beroepen van onze kinderen bestaan nu nog niet. Daarom zijn die soft skills en leren leren zo belangrijk. Op ’t Baeken zijn ze daar met een gedreven, sterk team hard mee bezig. De afgelopen jaren heb ik de leerkrachten zien groeien van ‘alleen met een grote teen in het water’ naar ‘we springen gewoon’.”

Hoe is het om als ouder in de MR te zitten?

“Vooral heel erg leuk. We krijgen de ruimte om onze ‘ouder-ervaringen’ te delen en school staat open voor onze initiatieven. Op ’t Baeken werken ze al een tijdje met portfolio’s; dynamische documenten waarin de ontwikkeling van de kinderen wordt bijgehouden. Laatst suggereerden we dat we vanuit huis ook dingen in dat portfolio kunnen stoppen, om het nóg dynamischer te maken. Zo help je elkaar om het anders te doen en werk je als ouders en leerkrachten écht samen om doelen te bereiken. Dat vind ik heel gaaf.”

Scholen mogen durven

“De maatschappij moet meer de school in. Initiatieven als de Missing Chapter van Prinses Laurentien en de Raad van Kinderen vind ik inspirerend: organisaties schakelen daarbij de hulp en expertise van kinderen in en nemen hun oplossingen serieus. Dat kan je natuurlijk ook prima op kleinere schaal doen. Verder vind ik dat scholen nóg meer mogen durven. Je hoeft niet bang te zijn voor de Inspectie; er is veel meer ruimte voor eigen inbreng dan je denkt. Meer lef, meer aandacht voor zelfreflectie en minder bureaucratisering. Zo kunnen we het onderwijs moderniseren, waarbij de (leer)behoefte van kinderen leidend wordt en niet meer de methode.”

"In onze tijd moest je feiten opdreunen, nu moet je weten hoe je dingen opzoekt."

“Maak meer ruimte voor burgerlijke ongehoorzaamheid”

Evelien van der Heide-Zutt is moeder van Jens (groep 4) en Benthe (groep 1-2 b), jeugdzorgwerker in West-Friesland en sinds anderhalf jaar lid van de medezeggenschapsraad van De Erasmus. “Ik vind het fijn en belangrijk om betrokken te zijn bij de leefwereld van mijn kinderen. Tegelijkertijd kan ik leren van de ontwikkelingen op onderwijsgebied. Die kennis neem ik mee in mijn beroep.”

En, wat heb je geleerd?

“Er gebeurt ontzettend veel achter de schermen. Soms lijkt het voor buitenstaanders misschien simpel: een school draaiende houden. Maar niets is wat het lijkt. Het onderwijs heeft te maken met regels, protocollen, leerlingen met verschillende achtergronden. Lid zijn van de medezeggenschapsraad helpt me beter te begrijpen hoe het onderwijs werkt. Ik vind het fijn dat ik dat beter snap. Voor mezelf als professional en als moeder.”

Waar worden jouw kinderen enthousiast van?

“Mijn zoon is niet zo mededeelzaam, maar over rekenen en technische circuits krijg ik werkelijk alles te horen. Mijn dochter houdt van verkleden, toneelspelen en voelt zich al heel groot als ze met woordjes bezig is. En haar juffen zijn heilig, hè. Wat juf Margot of juf Nelleke zegt, dát is waar. Voor mij zijn kinderen – en niet alleen mijn eigen – de belangrijkste spelers in dit verhaal. Ik probeer dan ook bij alle beslissingen, als jeugdzorgwerker en in de MR, te bedenken: is dit in het belang van het kind? Daar moet het om gaan.”

Sociale vaardigheden en creativiteit

“We zijn al een eind op de goede weg. Op de school van mijn kinderen zie ik dat er meer aandacht is voor talenten, krachten en maatwerk. Het is niet meer one size fits all, zoals in mijn tijd. Wel denk ik dat de basisvaardigheden als lezen en rekenen onmisbaar blijven. Het allerbelangrijkst is kinderen continu de vraag stellen: wat voor mens wil je nou eigenlijk zijn?

Sociale vaardigheden blijven cruciaal, want die heb je de rest van je leven nodig. Van mij mag er ook meer ruimte zijn voor creatieve vakken. Weten wij veel wat voor beroepen onze kinderen krijgen. Creativiteit is in een veranderende wereld geen overbodige luxe. Ook fijn: meer burgerlijke ongehoorzaamheid als het gaat om toetsen en regeltjes.”

Het allerbelangrijkst is kinderen continu de vraag stellen: wat voor mens wil je nou eigenlijk zijn?